Internet to nie tylko szansa, ale również zagrożenie. Wie o tym każdy, kto próbował znaleźć w sieci wiarygodne informacje na przykład na temat chorób i ich genezy. Można znaleźć dziesiątki setki stron reklamowych, na których aż roi się od informacji, jednak z cała pewnością nie powinno się podawać niepewnego źródła w bibliografii, więc i tak kończy się w czytelni z wielką, grubą księgą.
Oczywiście, w praktyce nie ma zakazu budowania pracy w oparciu o Wikipedię, ale równie dobrze można wysnuwać naukowe wnioski w oparciu o wróżenie z fusów. Praca taka nie ma żadnej mocy, tezy w niej zawarte nie są nawet dyskutowane, ponieważ na podstawie słabego źródła nie można postawić silnej hipotezy. Moc pracy jest zawsze najwyżej równa mocy najsłabszego wykorzystanego źródła.
Sprawdzone i wiarygodne źródła z reguły są źródłami zbliżonymi do redakcji czasopism naukowych lub wydawnictw naukowych. Prace licencjackie często opiera się także na innych źródłach, bo można ich znaleźć wiele: raporty, akty normatywne, ogólnodostępne bazy danych. Wszystkie one mają jakąś moc, z tym że moc niektórych jest na tyle niska, że użycie danego źródła dyskwalifikowałoby sporą część naszej pracy.
O ile jeszcze prace licencjackie mogą zawierać źródła o wątpliwej wiarygodności (ale nie niewiarygodne), o tyle w dalszych etapach kształcenia należy je wyrugować z bibliografii, chyba że odpowiednio osłabi się wnioski z danej części pracy. Trzeba mieć na uwadze, że nie zawsze uda się nam dotrzeć do źródeł wiarygodnych.
Jeśli błąd popełni licencjat, zostanie upomniany, magistrant wyśmiany, a doktorant po prostu nie zostanie doktorem. Dlatego wiarygodność źródła jest ważna.